Vanwege de vrij vage klachten kan iemand lang rondlopen voordat slaapapneu wordt vastgesteld en behandeld. De prikkelbaarheid, vermoeidheid en het snurken, kunnen het dagelijks leven en de relatie met andere huisgenoten ernstig belasten. Ook lopen slaapapneupatiënten door hun slaperigheid een grotere kans op (verkeers)ongelukken.
Iemand met OSAS mag geen personenauto, vrachtwagen of bus besturen tenzij hij/zij minimaal twee maanden (personenauto) of drie maanden (vrachtauto, bus) met succes behandeld wordt.
Foutieve diagnoses als depressie en de daarbij voorgeschreven medicijnen kunnen de ernst van het slaapapneu doen toenemen.
De gevolgen op het werkzame leven zijn vrij groot. Minder dan 50% van de mensen die in Nederland voor OSAS behandeld worden, werkt. Een groot deel is (voortijdig) gepensioneerd. De arbeidsongeschiktheid ligt zeer hoog. In de categorie 18-39 jaar is 12% arbeidsongeschikt (tegen 2% gemiddeld in Nederland), tussen 40-59 jaar 14% (6% gemiddeld in Nederland) en ook bij 60+ is de arbeidsongeschiktheid het dubbele: 8% tegenover 4%. Na het zestigste jaar werkt minder dan 20%.6 Een groot deel van de patiënten is kennelijk te laat gediagnosticeerd. Voor hen is terugkeer naar de normale situatie niet meer mogelijk.4